بهار توبه شکن!
حیف نیست که بگویند حافظ این ابیات را برای موضوعی غیر از شکستن رژیم های لاغری در ایام نوروز گفته است؟!
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم
سخن درست بگویم نمی‌توانم دید
که مِی خورند حریفان و من نظاره کنم
گدای میکده‌ام لیک وقت مستی بین
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم
مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم
ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم
روح حافظ حقیقتا شاد. قرار بود دیگر برنج نخورم. اما در این چند روز به بهانه های مختلف عهدم شکسته شد. دوبار از این چند بار با توجیه تبرک بودن غذای نذری مجلس عزاداری حضرت زهرا سلام الله علیها بود. یکی نبود به من بگوید برای تبرک جستن، چند دانه برنج هم کافی است و لازم نیست حتما عهد شکنی کنی و چند قاشق نوش جان کنی!
اما نباید نا امید شد، به قول معروف: صد بار اگر رژیم شکستی باز آی !
