تنها غذایی که دربرابر آن عاجزم و توان مقاومت خود را در مواجهه با آن به کلی از دست می دهم ماکارونی است. وقتی ناهار یا شام ماکارونی باشد مثل قلندر ها می خورم. به قول سعدی "حکیمان دیر دیر خورند و عابدان نیم سیر و زاهدان سد رمق و جوانان تا طبق برگیرند و پیران تا عرق بکنند. اما قلندران چندانکه در معده جای نفس نماند و بر سفره روزی کس."
اینگونه است که وقتی صحبت از شکستن رژیم است، همیشه پای یک وعده ماکارونی در میان است!
ماکارونی فتنه گر، اعدام باید گردد!
ماکارونی حیا کن، رژیم من رو رها کن!
صبحانه: ٢ لیوان معجون شیر و عسل و خرما و بادام و ارده و فندق و سبوس برنج، یک کف دست نان جو نازک
ناهار: ٣ قاشق ماکارونی سبوس دار، ٣ قاشق برنج، ٤ قاشق خورشت قورمه سبزی، ٣ قاشق سرکه سیب، ١ لیوان مخلوط آبغوره و سبوس برنج
عصرانه: نصف سیب، ١ لیوان آبغوره، ١٠ تخمه کدو، ٢ لیوان چای، ٥ انجیر خشک
شام: یک کف دست نان جو نازک، ٤ قاشق خورشت قورمه سبزی، ١ لیوان آبغوره، ١ لیوان عرق کاسنی، ١ لیوان چای
من به ندرت چای معمولی می خورم مثلا حداکثر هفته ای یک بار. آن یکبار را هم با تشریفات خاصی درست می کنیم. چایی که در خانه مصرف می کنیم باید حتما ایرانی و فراوری نشده باشد. چای را درون قوری می ریزیم و آب جوش را تا نصفه درون قوری می ریزیم. بعد از یک یا دو دقیقه قوری را کاملا خالی می کنیم تا فقط تفاله چای درون قوری باقی بماند. این می شود دم اول چای. بعد دوباره قوری را با آب جوش پر می کنیم و بعد از ده دقیقه چایی را که حاصل دم دوم است مصرف می کنیم. چای دو دم نه تنها لطیف تر و گوارا تر است، بسیاری از مضرات چای را هم ندارد و به اصطلاح زهر آن گرفته می شود اما خواص آنتی اکسیدانی آن و نشاط آوری آن بابرجاست.
