روز ٨٦ + ماکارونی بدون شرمندگی

ص: ١ ق عسل، ١ ل آب پرتقال، ٤ خرما

ن: ١ بشقاب ماکارونی، ١ کدوی پخته

ع: ١ بشقاب ذرت بوداده، ١ پرتقال

ش: ١ کاسه برانی اسفناج، ١ کاسه نرگسی اسفناج، ١٠ بادام، ١٠ فندق، ٤ انجیر، ٢ گردو، ٢ ق روغن زیتون، ١ ل دوغ سنتی، ٢ ق سبوس، ١ ق عسل

به طور کلی من از نظر روحی از رژیم جدیدی که گرفته ام راضی هستم و تحت فشار و میل شدید به غذا نیستم. وقتی غذایی را نمی خورم واقعا با طیب خاطر و رضایت از آن غذا صرف نظر می کنم و ابدا حسرت نمی خورم چون میل و اشتهایم را با رعایت اصولی که رعایت می کنم تحت کنترل در آورده ام. برای همین ادامه این رژیم لاغری بدون استرس، تبدیل به فرایندی خوشایند و لذت بخش شده است و برخلاف رژیم های لاغری متداول پرخاشگر و زودرنج و عصبی نشده ام. اما همانطور که قبلا گفته ام ماکارونی یک استثناست.

روز ٦٨ + منزل پدر بزرگ

ص: ٢ خرما

ن: ١ بشقاب باقالی پلو با مرغ

ع: ١ پرتقال، ١ ل آب انار، ٢ خرما، ١ ل شربت سرکه و عسل، ٢ ق روغن زیتون

ش: ١ کاسه برانی اسفناج، ٣ کف نان جو، ١ کیوی، ١ پرتقال، ١ خیار، ١ سیب، ١٠ فندق، ١ ق عسل 

امروز ظهر منزل پدر بزرگم بودم که حدود ٩٠ سال سن دارد. هربار که آنجا هستم بابت خوردن غذا مکافات دارم. به زور برای ناهار نگهم داشتند. یا باید هرآنچه می دادند می خوردم یا اینکه دلخوری بالا می گرفت. کم مانده بود کار بالا بگیرد که تسلیم شدم و شروع به خوردن غذا کردم. مادر بزرگم هم با یک کفگیر پر بالای سرم ایستاده بود و مترصد فرصتی بود تا بشقابم را دوباره پر کند!

فردا هم برای کاری باید دوباره به آنها سر بزنم اما شرط کرده ام که برای ناهار نمی مانم و نباید به زور به من غذا بدهند! در ظاهر که قبول کردند ولی باز فقط خدا می داند که فردا چه خواهد شد. والله اعلم.